Thuis

Wat is het ook weer fijn om thuis te zijn, wat een ruimte, wat een leuk huis ook en lekker om gewoon in je nakie naar de badkamer lopen, etc. Eigenlijk is kamperen dan toch maar getob😆. Maar het is ook echt nog een beetje wennen, daaraan merken we wel dat we heel lang zijn weg geweest. Zondagnacht werden we allebei een keer wakker, helemaal in de war en geen idee waar we waren, het duurde echt wel even haha. 
Als ik in de keuken iets wil pakken of opbergen dan ga ik vaak nog naar een verkeerd kastje en toen ik de TV wilde aanzetten moest ik gewoon even denken hoe dat ook alweer moest. En wat ook grappig is, Edwin en ik krijgen op Instagram nog steeds Franse reclames, ik ben heel benieuwd hoe lang het duurt voordat 'the big eye' doorheeft dat we weer in Nederland zijn en hier voorlopig blijven.

Maandag begon de grote schoonmaak, voor Edwin al heel vroeg want Lize werd om 5.30 uur wakker en ging niet meer slapen. Gelukkig ging Edwin uit bed en kon ik nog even blijven liggen. Nadat we heel de caravan hebben leeg gemaakt heeft Edwin de buitenkant schoongemaakt en begon ik aan de binnenkant. Ik vond de klus te groot voor één dag, dus na de lunch rust en verder met de was. Ik heb totaal 9 wassen gedraaid, echt bizar veel! Maar goed, gelukkig droogt alles heel snel met dit weer. 
Lize viel om 17.30 uur al op een stoel in slaap, dus die hebben we toen maar op bed gelegd. 
Edwin had in de avond alweer een Feestweekoverleg en toen had ik ineens een héle avond het huis voor mezelf, na 8,5 week! Dat was toch ook wel weer heel erg lekker op de bank voor de TV (nadat ik alle afstandsbedieningen weer snapte)! Zonder chips, want de weegschaal vertelde me dat ik toch een paar kilo was gegroeid in de vakantie.. 

Dinsdag einde ochtend is de caravan weer blinkend, hij kan zo in de verkoop. Maar dat besluiten we toch maar niet te doen.
We brengen de caravan weer naar de stalling in Brabant. Edwin parkeert de caravan daar keurig achteruit in, en dat lukt ook gewoon in één keer. Nu is hij wel echt een volleerd caravanbestuurder.
We hebben nog 2 weken vrij en daarvoor nog wat leuke dingen op de planning staan. Zo hebben we onszelf een Efteling-abonnement cadeau gedaan en aangezien de stalling bijna in de achtertuin staat van de Efteling gaan we meteen ons abonnement uitproberen. Het voordeel van een abonnement is dat je niet zoveel haast hebt om zoveel mogelijk attracties te doen. Als we normaal een los ticket hebben gekocht voor 46 euro, dan staan we om 10.00 uur voor de deur en blijven we tot sluit, haastend langs alle attracties die we willen doen. Nu kunnen we op ons gemak door het sprookjesbos. Lize kijkt haar ogen uit! 
Op de terugweg worden we gebeld door Elleke dat Lize een vriendinnetje heeft gekregen! Welkom lieve Floor! Zo blij dat je er bent, en ook heel blij dat ik al thuis ben en haar woensdag in het ziekenhuis alvast kon gaan bewonderen.

Afgelopen weekend waren we nog even in 's-Hertogenbosch, dat vinden we toch zo'n ontzettend leuke stad. Kenneth en Pleuni wonen daar bijna in het centrum en die zijn met vakantie. Wij mochten in hun appartement logeren! Heerlijk nog even een paar dagen in die leuke stad doorbrengen en Bossche bollen en worstenbroodjes eten (f*ck de extra kilo's). 

Zoals ik eerder al schreef ben ik gek op cijfertjes en lijstjes maken. Dus heb ik onderweg in Excel alle kosten bijgehouden waarvan ik een aantal dingen leuk vind om te delen.

We hebben totaal 60 overnachtingen gehad, hiervoor betaalden we gemiddeld € 22,20. (San Sebastian heb ik even buiten deze berekening gelaten, krikt het gemiddelde wel heel hard op)

We hebben ruim 5.000 kilometer gereden, wat ons € 995,00 aan benzine heeft gekost. 
De hoogste prijs die we daarvoor betaalden was € 2,14, maar meestal was het ca. € 2,00 per liter. Nooit gedacht dat we dat nog eens een prima prijs zouden vinden.
Aan tolwegen betaalden we € 196,10.

Wat een geweldige reis was dit!
Het was zo fijn om zo lang met z'n drieën te zijn en niets te moeten. 
Toen we vorig jaar het plan opvatten om zo lang weg te gaan zag het er nog heel anders uit in mijn hoofd. Er vanuit gaande dat ik alle behandelingen al lang had afgerond en weer gerevalideerd zou zijn gingen we hiken in Oostenrijk of de Pyreneeën, lange afstanden rijden geen probleem, etc. Hoe anders bleek het te zijn. Het was afgelopen vrijdag precies 6 maanden geleden dat ik mijn laatste chemo/immuntherapie heb gekregen en bij vertrek was het 6 weken geleden dat ik nog ben geopereerd, waarvan ik dagelijks de gevolgen merk. We bleken vooral behoefte te hebben aan rust en tijd met elkaar. Lekker chillen en de rollercoaster van de afgelopen 2 (4 of 8 eigenlijk) jaar verwerken. En dat was heel fijn!

En nu is het ook weer lekker dat Lize een dagje naar de opvang gaat en we brengen haar met heeeel veel liefde weer eens bij opa en oma of bellen een oppas. Het eerste logeernachtje bij opa en oma staat alweer gepland. 

Maandag 4 juli mag Edwin weer gaan werken. Voor mij een week met alweer ziekenhuisafspraken, Arbo-arts, Fysiotherapie en verder gaan met revalideren. Revalideren is echt ruk en ik weet nog steeds niet zo goed hoe het moet. Rustig aan opbouwen vind ik lastig. Maar dat zal ook wel weer zijn weg vinden.
Eerst word ik nog even 40 volgende week!

Hoe de toekomst er uit gaat zien weten we niet, maar deze reis hebben we alvast in the pocket en is een hele mooie herinnering. Ik vond het leuk om hiervan verslag te doen en erg leuk dat jullie het wilden lezen.
Voor onszelf is het een mooi boekwerk geworden wat ik ga laten afdrukken om nog vaak in te bladeren.

Nogmaals bedankt voor het lezen en meebeleven! 

Veel liefs,

Edwin, Gea en Lize