Naar huis

We zijn thuis! 
Terwijl ik deze blog typ draait de tweede was al. Ik heb echt nog nooit zooo verschrikkelijk veel was gehad, maar goed ik hoef het gelukkig niet met de hand te doen.

Maar ik zal eerst verder gaan waar ik gebleven was.

Het voordeel van met vakantie gaan in deze periode is toch wel het feit dat er heel weinig vliegend ongedierte is en het is zo lekker lang licht blijft. De eerste 7 weken van de vakantie is dit goed gegaan, maar helaas ben ik nu toch helemaal lek geprikt door de muggen. Ik ben hier nogal overgevoelig voor, dus ik zit helemaal onder de rode bulten met vochtblaasjes, op mijn bovenlijf tel ik bij elkaar al zo'n 60 beten. De jeuk is niet te harden! 

We verlaten vrijdagmorgen Port-le-Grand en rijden een stukje noordelijker naar de plaats Éperlecques. Hier hebben we een plek gereserveerd op camping Château du Gandspette voor 2 nachten. Zondag willen we naar huis rijden en zo is het precies een mooie afstand. We komen wat eerder naar huis, 1 omdat de baby van Elleke er bijna aankomt en 2 is het ook lekker om thuis nog even vrij te zijn voordat Edwin weer moet gaan werken.

Het is een grote camping met prima voorzieningen, net sanitair, een speeltuin, zwembad en ruime plaatsen. Er staan veel Engelsen op deze camping, het is vlakbij de kanaaltunnel, dus de meesten zijn ook onderweg naar huis. Die Engelsen rijden vaak echt in kleppers van caravans, allemaal dubbelassige met een hele grote auto ervoor. Ik zit voor de caravan en er komt zo'n grote jongen aanrijden die op de plek naast ons wil komen staan. De auto stopt, de bestuurder stapt uit en bekijkt de plek. Vervolgens rijdt de auto verder om de caravan in te parkeren. Huh, het duurt dan weer even bij mij voordat ik me besef dat ze hun stuur rechts hebben en het de bijrijder was, blijft toch apart.. 

Nog even een grappig dingetje: Heel vaak als we in gesprek zijn met mensen op een camping dan horen we ze vol trots zeggen: 'We zijn gestopt met werken, dus we hebben alle tijd. Wij hebben geen verplichtingen meer, dus we blijven wel 6 weken weg', haha. Vinden wij grappig, zo leuk om dan te zeggen dat we al 8 weken onderweg zijn.

Vrijdag is het heet en we gaan voor de laatste 2 nachtjes niets meer opzetten, gelukkig hebben we een plek met veel schaduw. Er is aan het zwembad geen schaduwplek te bekennen dus we houden het even bij een emmer water hier in de schaduw en de speeltuin. In de avond eten we in het restaurant.

We gaan eerst even boodschappen doen en besluiten dan dat 33 graden geen weer is voor sightseeing. We gaan vandaag toch maar naar het zwembad, voor de laatste keer deze vakantie. Het is er erg druk en Lize vind het na 45 minuten koud worden, mooi zo want ik vind het wel erg druk met allemaal bommetjes makende pubers. Het is inderdaad niet meer zo warm als vanmorgen, dus sluiten we de dag af in de speeltuin. We eten buiten de restjes op en als we Lize op bed hebben gelegd is het buiten inmiddels fris geworden. Nadat we alle spullen hebben opgeborgen brengen we de avond verder binnen door en lezen we nog wat op bed. 
's Nachts gaat het heel hard regenen en onweren en de temperatuur keldert hard. Een mooi moment om te vertrekken.

In de ochtend hoeven we echt bijna niets meer te doen, dit leek ons heel lekker voor vertrek, maar dit blijkt voor ons zo ontregelend te zijn dat we elkaar enorm in de weg lopen en Edwin bij de laatste handelingen van alles vergeet. Het werkt voor ons blijkbaar beter om even de schouders eronder te zetten en aan te poten. Uiteindelijk reden we om 10.00 uur van de camping. Na een half uur smeerde Lize haar halve banaan uit over haarzelf en de autostoel en kwamen we erachter dat we haar tas met doekjes enzo in de caravan hadden laten liggen. Nou is de auto sowieso hard toe aan een grondige reiniging van binnen en van buiten, maar het is toch jammer..  

We rijden om 14.00 uur onze hometown weer binnen. 
In een van de eerste blogs heb ik volgens mij verteld dat we ietwat chaotisch zijn vertrokken en daarom ook eea vergeten waren. Dat was bij thuiskomst meteen zichtbaar! Ik had onze elektrische auto voor de deur geparkeerd nadat Edwin de auto met caravan had weggereden en blijkbaar niet op slot gedaan, oeps!!!! Het is goed afgelopen.

Buurman Michiel heeft voor een fijne lunch gezorgd, heerlijke broodjes met Beemster kaas(!), oud, pittig belegen en nog veel meer lekkere dingen. Heel erg welkom, want echt helemaal niks in huis nog. Ik leg voor Lize een hamkaas croissant op haar bord, maar huilend weigert ze deze te eten: 'er moet jam op'. Ik ben benieuwd hoeveel dingen er nog meer in haar brein vast zijn gaan zitten na deze vakantie.

Lize vind het superleuk om al haar speelgoed weer te zien en in no time heeft ze alles wel een keer vast gehad, dus het is meteen een chaos. Zo jammer want het was heerlijk schoon en opgeruimd. Met dank aan Tineke die last minute nog kwam schoonmaken voordat we thuis kwamen. 

Het is tijd om een volgende was in de machine te doen en Lize op bed te leggen. Ik zal morgen nog een laatste blog schrijven als afsluiting, ik hou erg van cijfertjes dus vind het wel leuk om daarover nog wat dingen te delen..

Straks lekker onder onze eigen douche en heerlijk slapen in ons eigen bed!

liefs van ons